Afsluiting/evaluatie (Thuis)

Nu we weer een week thuis zijn, nog even wat punten die ons mee- of tegengevallen zijn.

Tegengevallen:
- In verhouding met de USA zijn de prijzen in Canada een stuk hoger. Dat geldt voor de supermarkten, de horeca, de alcohol, de brandstof.
- We werden elke keer weer verrast door de 12% extra belasting die nog bovenop de prijzen kwam.
- De snelheid waarmee we mochten rijden; vaak maar 80km. Daar hadden we in onze planning te weinig rekening mee gehouden.
- Banff vonden wij heel erg toeristisch
- Crater of the Moon NM: vergeleken bij vulkanische gebieden in Europa stelde dit teleur. Bovendien waren ze bezig met onderhoud zodat we bepaalde trails niet konden lopen.
- Cody hadden we ons voorgesteld als een echt western stadje maar het was er saai en absoluut niet authentiek.
- De lange reisdagen die we gepland hadden. Volgende vakantie gaan we ze weer korter maken.
- Het aantal resting area’s in Canada t.o.v. de USA.
- Het weer. We hebben toch vrij veel regendagen gehad.

Meegevallen:
- Glacier/ Two Medicine gedeelte: heel veel prachtige wandelmogelijkheden.
- Yoho NP: een mooi park. Field was erg rustig gelegen.
- Columbia Icefields Parkway: de mooiste weg die we ooit gereden hebben.
- Wells Gray PP: prachtig en heel erg rustig m.n. bij Clearwater Lake.
- De Canadezen zijn erg vriendelijk en bijna iedereen begint een praatje met je.
- Meerdere dagen op dezelfde plek: dit waren rustpuntje die we er zeker in moeten houden.
- Vancouver Island: Ondanks de vele regen is dit voor ons dé ontdekking van deze vakantie. Zo prachtig met de oceaan, de bossen, de trails.
- De volgende vakantie wordt Vancouver Island de hoofdmoot van onze reis, waarschijnlijk aangevuld met de staten Washington en Oregon in de USA.

Al met al was dit weer een onvergetelijke vakantie. We zullen hier ongetwijfeld nog maanden van nagenieten door alle foto’s, ons dagboek en niet te vergeten alle herinneringen die in ons hoofd en hart zitten.

Zaterdag 2 oktober (Portland - Thuis)

(Maandag 4 oktober 2010)



We zijn weer thuis!
Zaterdag zijn we rustig opgestaan en hebben we weer lekker ontbeten in het hotel. Gelukkig hoefden we pas om 12 uur uit te checken zodat we eerst nog een kop koffie konden drinken . We hebben nog wat laatste dingen ingepakt en voorzichtig hebben we al wat gepraat over een volgende reis want dat we wéér gaan, dat is een ding dat zeker is.
De rit naar het vliegveld verliep zonder problemen en ook het inchecken ging dit keer van een leien dakje. Dat was een pak van ons hart want we lazen op internet dat de vlucht overboekt was en gezien al onze problemen bij de heenreis vreesden we het ergste.
Daarna was het wachten geblazen maar dat wachten heb ik bekort door de verschillende winkeltjes te bekijken. Ik heb op de valreep nog een boek gekocht met de volledige dagboeken van Lewis en Clark, de ontdekkers van een doorgang naar de Pacific in Noord-Amerika. Deze vakantie werden we vaak geconfronteerd met hun namen en we wilden er toch wat meer van weten.
Na de nodige controle van paspoorten, jassen, schoenen en pc konden we het vliegtuig in. We vertrokken keurig op tijd en na nog wat weemoedige blikken richting Amerikaanse grond was het afscheid definitief. Dag Amerika, tot over 2 jaar!
De vliegreis verliep voorspoedig maar het blijft een lange zit. Wat proberen te dommelen, boekje lezen, puzzelen en maar hopen dat de tijd een beetje snel voorbij gaat. Uiteindelijk landden we een uur te vroeg en stonden we een beetje daas weer op Nederlandse bodem. Nadat we alle koffers hadden en we het thuisfront hadden gebeld, zijn we lekker buiten gaan staan in het zonnetje. Om het af te leren nog maar even een Starbucks bezocht waar we gewoontegetrouw om een French Vanilla Coffee vroegen maar ze keken me aan alsof ik van de maan kwam. Nee dus, gewoon uit Amerika! Blijkt dat spul hier Vanille Cream te heten! Afijn, uiteindelijk toch gekregen wat we wilden en daar gaat het om.
Zoonlief kwam ons ophalen met een grote auto van de zaak, zodat alle bagage er goed inpaste. En dan rij je weer door het Nederlandse landschap met zijn groene weiden , huisjes vlak op elkaar en kleine autootjes. Thuisgekomen lijkt alles zo vreemd maar alles staat er nog en de hond is er ook nog. En dan begint het: post bekijken, voorzichtig al de koffers uitpakken, de eerste was draaien etc.. Niet toegeven aan de slaap en proberen om het tot Nederlandse bedtijd uit te zingen.
Ik heb heerlijk geslapen maar Jan stond (jetlag!) al om 6 uur ’s-ochtends vrolijk de vaatwasser uit te ruimen. Na een Hollands ontbijtje en een kop koffie hebben we eerst boodschappen gedaan. De hele dag verder wat gerommeld en al wat spullen opgeruimd.
Morgen moet Jan helaas weer aan het werk en heb ik ook een afspraak staan. Helaas onze schitterende vakantie is voorbij maar wat was het mooi!
Iedereen die ons weblog heeft gelezen en heeft gereageerd; bedankt! Ik vond het heel erg leuk om jullie reacties te lezen. Er komt nog; als laatste deel van dit weblog; een overzicht van de punten die ons op-, mee- of tegengevallen zijn. Iedereen die vragen heeft, of verder informatie nodig heeft, stel ze gerust. Hier op het weblog, op het Alles Amerikaforum of op het Canadaforum.

Vrijdag 1 oktober (Portland)

Het wekkertje ging vanmorgen om half 9 en we hoeven ons niet te haasten.
We hebben eerst genoten van een heerlijk ontbijt in het hotel. Het was meer dan goed,pancakes, omelet, worstjes, yoghurt, jus d’orange, wafels, echt alles was er. De laatste dagen was ons ontbijtje vrij karig omdat bijna alles op was dus we waren hier erg blij mee.
Daarna zijn we naar Woodburn gereden. Dat ligt ongeveer een half uurtje van Portland en daar is een hele grote outlet. Aan de hand van een plattegrond hebben we onze favoriete winkels uitgezocht en daar zijn we effe goed losgegaan. Spijkerbroeken van Levi’s, een jas van Columbia, schoenen van Rockport en Clarks ,truien van Esprit enz..
De hele auto lag vol met tassen toen we terugreden naar Portland. In Portland zijn we nog bij Barnes en Nobles geweest. Daar hebben we een reisboek van Frommer gekocht over Vancouver Island en ik heb heel dik boek gekocht van Jane Austen om mijn Engels bij te houden. Toen we terug kwamen in het hotel hebben we alle aankopen op het bed gelegd en zijn we eerst wat gaan eten. Shoppen maakt hongerig.
Daarna hebben we koffers ingepakt en dat was nog een hele klus. Wat pak je wáár in en hoe zwaar is de koffer. Gelukkig hebben we een unster (=trekveer) zodat we zelf kunnen controleren of de koffers niet te zwaar zijn en we er niet pas op het vliegveld achterkomen. Vanuit Nederland hadden we een extra tas meegenomen en die zit nu hartstikke vol. Dat wordt bijbetalen maar dat hebben we er graag voor over.
Nu zitten we uit te puffen en een beetje triest te zijn omdat we morgen terug moeten naar Nederland. We zouden er zó nog 6 weken bij aan willen knopen maar ja, de plicht roept en het geld is op.
Toch zijn we zeker van plan om over 2 jaar terug te komen naar Amerika en Canada (Vancouver Island). De eerste voorzichtige plannen zijn al gemaakt.
Morgen kunnen we rustig aan doen. De auto moeten we om kwart over 1 inleveren en onze vlucht gaat om kwart over 4. Als alles goed gaat landen we zondagmorgen om half 12 op Schiphol.
Mijn laatste bijdrage van het weblog zal ik in Nederland schrijven.
We hebben vandaag geen foto’s gemaakt (veel te druk met shoppen) maar we plaatsen graag een foto van onze huurauto die ons 5 weken zo trouw overal naar toe heeft gebracht.

Donderdag 30 september (Victoria - Portland)

Alweer een stralende dag vandaag, de dag dat we Canada gaan verlaten.
Maar we komen terug, zeker weten.
Om 9 uur staan we al bij de ferry. Gelukkig is die maar een paar honderd meter van ons hotel.
We hebben de ferry gereserveerd want hij gaat nu nog maar 2 keer per dag en we wilden zeker weten dat we mee konden.
Na de nodige douaneformaliteiten moeten we wachten tot de ferry uit Port Angeles is aangekomen en alle auto’s eruit zijn.
Dan begint het laden van onze lichting. De auto’s staan werkelijk bumper aan bumper en het kost zelfs mij moeite om uit de auto te komen.
We gaan naar het passagiersdek buiten waar we bijna tijdens de hele overtocht blijven. We zien alles nu omdat het helder is.
Langzamerhand wordt Victoria kleiner en kleiner. Dag Canada, hopelijk tot over 2 jaar.
Aan de andere kant zien we Port Angeles al snel dichterbij komen. Hallo Amerika, daar zijn we weer.
Het duurt toch nog vrij lang vóór de ferry daadwerkelijk aan de kade ligt maar dan kunnen we al vrij snel het vaste land weer op.
Vier jaar geleden zijn we 3 dagen in Port Angeles geweest en we herkennen nog een aantal dingen. Dit keer willen we zo snel mogelijk de stad uit zijn. We stoppen zelfs niet bij Starbucks.
Het is een lange reisdag vandaag en als we in de buurt van Portland komen, wordt het, zeker aan de andere kant, erg druk. De mensen die er vandaag gewerkt hebben, willen allemaal de stad uit, naar huis en dat veroorzaakt de nodige opstoppingen en files.
Ook wij staan een poosje stil maar verder gaat het allemaal prima. Om half 6 zijn we bij ons hotel en dan zijn we het ook helemaal zat.
We droppen de bagage op de kamer en gaan eerst lekker eten. In vergelijking met Canada is ook uit eten gaan hier veel voordeliger.
We proberen nog een supermarkt te vinden maar dat lukt niet en omdat we geen zin hebben om verder te zoeken, gaan we terug naar ons hotel.
Lekker uitrusten want morgen gaan we SHOPPEN. In Woodburn, zo’n 35 minuten rijden zit een hele grote outlet. Daar gaan we onze laatste dag doorbrengen.