Maandag 30 augustus (Portland - Baker City)

Uiteraard hebben we heel lekker geslapen en waren we al/pas om half 6 wakker en goed wakker ook. We zijn er maar uitgegaan, hebben gedouched en daarna was het wachten tot 7 uur. Eerder konden we niet ontbijten en het is zo langzamerhand traditie dat m.n. Jan, de eerste dag een echt Amerikaans ontbijt wil met alles erop en eraan.
Dat betekent : 2 gebakken eieren, sausages, gebakken bacon, hash brownies (een soort rösti) en toast. Ik verbaas me nog steeds over het feit dat hij het allemaal naar binnen krijgt zo vroeg op de morgen.
Ik heb het bij buttermilk pancakes gehouden met boter en stroop, voor mij de minst slechte keus.
Na dit overvloedige ontbijt hebben we de spullen gepakt en om 8 uur zijn we gaan rijden. Eerst zijn we nog even langs het autoverhuurbedrijf gereden want tot onze verbazing hebben we aan de voorkant van de auto geen nummerbord. Bij navragen blijkt dat één nummerbord per auto ook genoeg is. Rare jongens die Amerikanen!
Daarna konden we eindelijk weg en jawel, we namen meteen een verkeerde afslag. Het duurde even vóór we op de Interstate waren maar dan kunnen we ook mijlen maken. We reden eerst een heel eind langs de Columbia River, die tevens de grens is tussen de staten Oregon en Washington. Vanuit de verte zien we Vista House en Multnomah Falls. Die hebben we 4 jaar geleden uitgebreid bezocht dus slaan we ze dit keer over. We rijden lekker door tot Hood River en daar willen we eerst koffie. Het geluk is met ons want er is een Starbucks!!!!! Niet te geloven, op onze eerste reisdag meteen lekkere koffie. We nemen beiden een cappuccino en daar genieten we echt van. Daarna rijden we weer verder. Het landschap is vandaag heel afwisselend. Het stuk langs de Columbia River is aan de ene kant van de rivier heel lieflijk en glooiend en aan de andere kant heel rotsachtig en kaal. Tegen 12 uur gaan we lunchen bij een picknickplek. We hebben broodjes, cinnamonrolls, yoghurtjes en druiven. Daarna rijden we weer verder en langzamerhand wordt de omgeving vlakker en uitgestrekter. We kunnen eindeloos ver kijken alhoewel het behoorlijk bewolkt is en het zo af en toe regent. Ach, voor een reisdag is het niet erg; we zitten immers droog! Uiteindelijk zien we een weidelandschap, niet groen zoals in Nederland maar meer geelbruin, aan ons voorbij trekken. Heel veel kuddes koeien die vrij in het landschap rondlopen. Tegen 3 uur zijn we in Baker City, ons einddoel voor vandaag. We hebben nog tijd genoeg om een bezoek te brengen aan het Oregon Trail Interpretive Center. Het ligt hoog bovenop een kale heuvel. Dit center vertelt de geschiedenis van de ontsluiting van West Amerika. Het waren Lewis en Clark die in 1805 als eersten een expeditie op touw zetten van St Louis naar de Pacific. Ze waren zo’n 17 maanden onderweg vóór ze uiteindelijk aan de Pacific stonden. Daarna kwam er een grote trek van pioniers die zich in het Westen wilden vestigen. Deze hele geschiedenis wordt aan de hand van dagboekaantekeningen van deze pioniers uitgebeeld en verteld.
Het is onvoorstelbaar wat deze pioniers allemaal hebben doorstaan. Hele families, avonturiers, mijnwerkers etc. pakten hun hele hebben en houwen bij elkaar om de grote reis te maken naar het onbekende Westen. De tentoonstelling geeft hier een heel goed beeld van. We hebben nog lang niet alles goed gezien en we besluiten om morgenvroeg terug te gaan, zeker als blijkt dat ons toegangskaartje ook morgen nog geldig is. Om 5 uur zoeken we een Motel 8 op. We installeren ons en gaan daarna eten in een plaatselijke eettent. Er rijdt een treintje helemaal langs de muren van het restaurant. Heel grappig om te zien. In eerste instantie denken we dat we alweer half slapen maar het blijkt toch een echte speelgoedtrein te zijn. Daarna gaan we, via de pinautomaat, terug naar onze kamer. Ik denk dat het licht vanavond weer op tijd uitgaat.