Dinsdag 14 september (Waterton NP - Field)

We zijn vanmorgen al om half 8 opgestaan want we hebben een lange reisdag voor de boeg; de langste van deze vakantie nl. 550 km. En wat denk je? Het regent en alles is grijs en grauw. Om 8 uur zaten we aan het ontbijt dat vandaag uit het volgende bestond: een heerlijke omelet met champignons, tomaten en kruiden, gebakken blokjes aardappel met veel, heel veel knoflook (niks voor mij maar Jan vond ze heerlijk) een stuk zelfgebakken koek met rozijnen en granen, een bakje fruit met bananen, frambozen en meloen, thee en jus d’orange. Voortreffelijk dus!
We hebben nog een poos met Kevin gepraat o.a over welke route we het best kunnen gaan rijden en daarna hebben we afscheid genomen. Na een kop koffie zijn we op weg gegaan. Het eerste half uur zien we bijna niets van de omgeving zó mistig is het maar na verloop van tijd klaart het op en zien we zo af en toe zelfs de zon. Langzamerhand verdwijnen de weide –en landbouwgronden en maken ze plaats voor glooiende heuvels die vervolgens weer overgaan in bossen. M.n. de gemengde bossen zijn prachtig om te zien omdat de bladeren beginnen te kleuren in geel, oranje en rood. Dit gecombineerd met de groene naaldbomen, vormt schitterende plaatjes. Volgens mij is dit een voorproefje van de beroemde Indian Summer (herfst) en het is inderdaad schitterend.
We lunchen vandaag aan de rand van een meer, gelukkig gewoon in de open lucht, iets wat we vanmorgen niet voor mogelijk hadden gehouden.
Daarna rijden we weer verder en zo langzamerhand worden de heuvels hoger en het landschap bergachtiger. Zo af en toe zien we al sneeuw op de toppen liggen. Op aanraden van Kevin, nemen we een andere weg dan we oorspronkelijk gepland hebben. Deze weg (93), van Radium Hot Springs tot vlak bij Banff (voor de kenners) voert ons door Kootenay NP. En inderdaad, het is een prachtige, brede weg met bergen, riviertjes en bossen. De bergen worden steeds hoger, kaler en ruiger. We stoppen even bij een rustplek en daar raken we in gesprek met een ouder echtpaar uit Montana. We staan dik een half uur te kletsen vóór we weer verder rijden. Het plan om een omweg te maken naar Banff kunnen we wel vergeten maar echt erg is dat niet. We hebben gehoord dat Banff nogal toeristisch is en dat ligt ons niet zo.
Na zo’n 7 uur rijden en de nodige vertragingen wegens wegwerkzaamheden, komen we eindelijk aan in Field. Hier blijven we 4 nachten in een zgn. guesthouse. We hebben een eigen ingang en het appartement is meer dan geweldig. Een ruime woonkamer met bank, luie stoel, eettafel met 2 stoelen, open nephaard en een keukentje. Een aparte slaapkamer met dekbed en een aparte badkamer. Ruimte volop en gezellig ingericht. Tot onze grote verrassing is er internet zodat we eindelijk weer eens onze verslagen kunnen plaatsen op het weblog. Morgen gaan we Yoho NP , waar Field midden in ligt, verkennen.