Wat hebben we gisteren geluk gehad met het weer! Vandaag is het mistig, het regent en de lucht zit helemaal dicht. Na een heerlijk ontbijt in een warme cabin en een kop koffie gaan we toch maar op pad. Op weg naar Maligne Lake. Dit meer ligt zo’n 50 km van Jasper. Het is 22 km lang en 1 km breed met een gemiddelde diepte van 96 m. Het is daarmee het grootste meer van de Rocky Mountains.
Als we Jasper uitrijden, staan er een heleboel auto’s langs de kant van de weg. Dat is altijd een teken dat er wat bijzonders te zien is. En ja hoor, in een weide vlak langs de weg staat een kudde elks. Een zeer imposant mannetje met vele vrouwtjes en jonge dieren. Heel bijzonder om te zien. Ze lopen rustig te grazen en trekken zich niks aan van alle auto’s. We blijven een poosje staan kijken en rijden dan verder. Nog geen km verder komen we weer 2 elks tegen. Dit zijn 2 mannetjes die heel dichtbij komen en dan de weg oversteken. Jan wil dat ik in de auto stap en hij heeft gelijk want 2 mannetjes bij elkaar kunnen gevaarlijk zijn.
We rijden weer verder op een mooie brede weg met links en rechts dichte naaldbossen waar loofbomen en struiken in herfstkleuren tussen staan. Het gaat steeds harder regenen en de regen gaat over in natte sneeuw. Ik ben blij dat we droog in de auto zitten. Als we eindelijk bij Maligne Lake aankomen ligt het meer er triestig bij. Op de kaarten zie je een diepblauw meer, omzoomd door bergen maar wij zien een donker meer en de bergen moeten we erbij denken want ze zijn niet te zien. We besluiten, ondanks de regen en natte sneeuw toch maar een trail te lopen. De Mary Schäffer Trail, genoemd naar de ontdekster van dit meer. In 1875 waren blanke pioniers de eersten die het meer ontdekten maar ze besteedden er geen aandacht aan. Pas in 1908 herontdekte de schrijfster en fotografe Mary Schäffer het bergmeer opnieuw en door haar foto’s kreeg het meer zijn bekendheid.
De trail die we lopen, is dus naar haar vernoemd. De wandeling voert een stuk langs de rand van het meer en voert daarna door een vochtig bos met veel varens en bijzondere mossoorten. Het is echter één grote modderpartij en we moeten oppassen dat we niet uitglijden. Aan het eind van de trail begint het weer te sneeuwen en we zijn blij als we over zijn.
Gelukkig kunnen we binnen lunchen en weer warm worden want we hebben het koud en zijn nat.
Na de lunch rijden we terug richting Jasper en stoppen we bij Maligne Canyon, die in de loop van 11.000 jaar tot 55 m diepte in de kalkstenen rotsen is uitgeslepen door de Maligne River.
Het bestaat uit verschillende watervallen van klein naar heel groot. Bij de grootste wordt het water door een hele nauwe doorgang geperst en stort het zich met een donderend geraas naar beneden. Via een korte trail van zo’n 20 minuten kun je alle watervallen bewonderen. In eerste instantie hadden we hier een wat langere trail willen lopen maar doordat er nog steeds natte sneeuw valt, laten we de langere trail maar zitten.
We rijden terug naar Jasper en gaan nog even bij het visitorcenter langs. Morgen willen we naar Mount Edith Cavell een berg waar je een fantastisch uitzicht schijnt te hebben op de Angel gletsjer. We vragen wat info over de trail en het weer. De parkrancher raadt ons aan om voorzichtig te rijden, want er kon wel eens een boel sneeuw liggen. Ook voor morgen wordt er sneeuw voorspeld, zo’n 5 tot 10 cm. Nu is dat maar een voorspelling en we hopen dat die niet uitkomt, maar je weet het maar nooit.
Buiten gekomen valt er nog steeds natte sneeuw en we besluiten om terug te gaan naar de cabin met z’n lekkere haardvuur en warmte. We relaxen wat en koken zelf macaroni zodat we er niet meer uithoeven. Binnen is het vandaag stukken beter dan buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten