Wakker worden met én een nep open haard en een giga uitzicht op de Pacific, kan het nog mooier?
We hebben vanmorgen eerst eens lekker uitgeslapen. Daar waren we wel aan toe. Daarna een heerlijk ontbijt aan een enorme eettafel; dat is genieten hoor!
Geen afwas, want er is een vaatwasser, dus na de beker koffie zijn we de auto ingestapt. Helaas komt de regen weer met bakken uit de lucht; sterker nog, het is vandaag niet droog geweest.
We beginnen met een bezoek aan het Wickaninnish Interpretive Center, gelegen vlak aan de kust van de Pacific. Normaal gesproken kun je hier alles te weten komen over de natuur en de culturele erfenis van deze regio.
Helaas zijn ze aan het verbouwen en veranderen en is het een rommeltje omdat alles door elkaar staat en/of hangt. We bekijken wel een film over walvissen maar daarna gaan we snel naar buiten. Ondanks de regen en de wind maken we een wandeling over het strand. We zien hele hoge golven en een strand dat bezaaid is met tientallen bomen en gedeelten van bomen en allerlei soorten zeewier. Het is mistig en de overgang tussen oceaan en lucht is niet te zien maar het is prachtig, al dat natuurgeweld.
Omdat de vloed opkomt, lopen we door het bos terug. Hier moet je n.l. eerst door het bos lopen vóór je op het strand komt.
Met natte jassen en kleren gaan we de auto weer in en rijden verder naar de volgende plek. Omdat het in deze streek zoveel regent (dat merken we elke dag) is hier een soort regenwoud ontstaan. Door dit woud lopen we 2 korte trails. Het is een soort bos met etages. Hele hoge bomen, omgevallen bomen die er al honderden jaren liggen en waar inmiddels weer jonge bomen bovenop groeien. Heel veel varens en planten die van natte voeten houden en overal mossen. Mos op de grond, op de stammen van de bomen, slierten mos die aan de takken hangen , mos op de houten trappen en vlonders .
En overal nattigheid, niet alleen op de grond maar de nattigheid komt ook nog eens uit de lucht vallen. We lopen door het regenwoud en het regent. Maar het is prachtig. Het idee dat deze bomen hier al honderden jaren staan en er hopelijk over honderden jaren nóg staan, is ronduit verbijsterend en maakt diepe indruk op ons. De paadjes, vlonders en trapjes zijn erg glad door de regen en we moeten voorzichtig lopen om niet uit te glijden.
Na deze 2 trailtjes eten we even wat in de auto om daarna door te rijden naar Tofino. Ook daar is het nat en we gaan maar een winkel in om even droog te staan. In Tofino is, behalve de regen, weinig te beleven zodat we teruggaan naar Ucluelet. Daar zoeken we een liquorstore op om onze wijnvoorraad aan te vullen en we vragen daar meteen waar we verse vis kunnen kopen. Een man raadt ons “Fishfull Thinking” aan een klein achteraf zaakje, waar we zelf nooit terecht zouden zijn gekomen. We kiezen er een stuk sockeye zalm uit, volgens de kenners hier de beste zalm die er is.
We vertellen het meisje dat ons de zalm verkoopt , over de Nederlandse haring.
Dat we die rauw eten en je ziet haar griezelen; ze vindt het maar niks. Afijn, wij hebben onze zalm en die gaan we morgen lekker bereiden en opeten.
Nadat we nog wat boodschappen bij de supermarkt hebben gedaan, gaan we terug naar onze wereld van het luxe. Ons appartement waar het droog en warm is. Het regent overigens nog steeds maar daar hebben we nu geen last meer van. Morgen schijnt het weer te regenen maar we wennen er al aan en blijven er zeker niet voor thuis.
Wat jammer van het weer, maar jullie laten je daar niet door afschrikken. Gelukkig maar, want het moet daar wel prachtig zijn. Maar wat heerlijk dat appartement zeg ! Wat een luxe en lekker dat je dan weet daar een aantal dagen te zitten. We duimen toch maar voor mooi weer voor jullie !
BeantwoordenVerwijderen