Wat hebben we heerlijk geslapen in dat grote, fijne bed. Wat een verschil met de cabin. Geen home made ontbijtje vandaag maar een hotelontbijtje. Natuurlijk met scrambled eggs, saucijsjes, donuts en andere echt Amerikaanse dingen maar gelukkig óók yoghurt, fruit, heerlijke thee en zelfs bruin brood. Ik heb ervan genoten, zo lang ik maar niet naar die volgeladen borden van de Amerikanen keek.
Daarna hebben we de auto gepakt om naar Old Trail Town te gaan. Een verzameling oude houten gebouwen uit de tijd van het Wilde Westen. De gebouwen zijn overal vandaan gehaald, afgebroken en hier in Old Trail Town in Cody weer in elkaar gezet. Hartstikke leuk en interessant om te zien.Een oude saloon met de kogelgaten nog in de deur, een cabin waar Butch Cassidy gewoond heeft, een oude winkel, een school etc. Je kon bij een heleboel gebouwtjes naar binnen om het originele interieur te bekijken. Ook was er nog een klein museum bij met allerlei voorwerpen uit die tijd. Toen we op weg waren naar de uitgang , hebben we nog een poos met een vrouw gepraat die hier vandaan kwam. Wij vroegen haar waar Buffalo Bill, die hier geboren is, begraven ligt. Het blijkt dat hij in Denver is begraven dus niet in Cody. Ze hebben wel geprobeerd om zijn graf naar Cody te verplaatsen maar in Denver willen ze het graf van Buffalo Bill niet kwijt. Ook hier dus haat en nijd. We hebben van die vrouw allerlei leuke verhalen gehoord. Het valt ons ook op dat iedereen hier wel iets met Nederland heeft. Of ze kennen iemand uit Nederland of ze zijn er geweest of ze hebben Nederlandse voorouders. Maar ze hebben nog steeds het geijkte beeld van Nederland: tulpen, klompen en molens.
Na ons bezoek aan Old Trail Town zijn we eerst nog wat boodschappen gaan doen en daarna even teruggegaan naar onze kamer om wat te eten.
Om een uur of 1 zijn we naar het Buffalo Bill Historic Center gegaan om de rest van de dag door te brengen. Dit Historic Center herbergt eigenlijk 5 musea: een museum over de indianen, een museum over Buffalo Bill, een museum over de natuur in Yellowstone, een Western art museum en een wapenmuseum. We zijn begonnen in het indianenmuseum. Hier waren allerlei voorwerpen, kledingstukken en wapens te zien. Ik ben steeds weer onder de indruk van de manier waarop ze hun kleding maakten. Ingewikkelde patronen, gemaakt door duizenden, piepkleine kraaltjes aan elkaar te naaien. Alles is zó perfect afgewerkt en zo verschrikkelijk mooi gemaakt.
Als je alleen al bedenkt hoeveel tijd er in één kledingstuk zit. En alles heeft een betekenis en iedere stam heeft zijn eigen patronen. Ook was er veel te zien over de levenswijze en levenswijsheid van de indianen.
Het 2e museum was helemaal gewijd aan Buffalo Bill, de held van Cody. Werkelijk alles wat ook maar in de verste verte met die man te maken had, was hier te zien. Foto,s van de hele familie, de jas die hij gedragen had, de beker waaruit hij gedronken had, de stoel waarop hij gezeten had enz. enz. Ik werd er niet goed van!
Bovendien hoorden wij dat die man echt niet zo’n lieverdje was; hij heeft onnoemelijk veel bizons gedood en naar vrouwen toe was hij ook niet bepaald lief. Hij scheen nog al losse handjes te hebben.
Afijn, we waren er op een gegeven moment helemaal klaar mee.
Als 3e museum hebben dat over de natuur van Yellowstone bekeken. Dat was wel weer heel mooi. Veel informatie over de dieren en planten die in Yellowstone voorkomen met heel veel opgezette dieren zoals de grizzly, de wolf, de bizon, de marmot , de vos in een natuurlijke omgeving geplaatst. Dit hadden we moeten zien vóór we naar Yellowstone gingen maar ook nu was het heel interessant.
Het wapenmuseum hebben we overgeslagen; dat zegt ons helemaal niks en voor het kunstmuseum hadden we geen puf meer; het kijkglas zat helemaal vol.
We zijn teruggegaan naar de hotelkamer om even uit te rusten en daarna zijn we naar de gunfightersshow geweest. In het centrum van Cody staat een heel oud hotel, het Irma Hotel. Naast dat hotel voeren een aantal vrijwilligers iedere avond een soort cowboy toneelstuk op. Stoere mannen met stoere laarzen, hoeden en pistolen en wulpse vrouwen; je kent dat wel van de western. Heel leuk om naar te kijken . Ze schoten met losse flodders en de eerste keer schrok ik me wezenloos; was er niet op verdacht. Afijn, het eindigde ermee dat bijna iedereen voor lijk op de grond lag.
Na dit spektakel hebben we gegeten en nu zitten we weer op de hotelkamer. Nog even genieten van alle luxe want morgen gaan we weer weg. Morgenavond zal het wel weer een Motel6 of Super 8 worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten