Zondag 26 september (Ucluelet)

Het is niet te geloven; als we wakker worden en naar buiten kijken, zien we dat het DROOG is. Daar moeten we van profiteren. We besluiten om een gedeelte van de Wild pacific Rim Trail te gaan lopen. We beginnen met de Lighthouse Loop die uiteraard langs de vuurtoren loopt. Het is hartstikke mistig en bewolkt maar het is zó mooi. De trail is maar 2,6 km en je kunt hem dus lopen in een half uurtje maar wij doen er bijna 2 uur over. Er zijn talloze uitzichtplekken die iets uit de route zijn maar we hebben ze allemaal gehad. De uitzichten zijn prachtig en allemaal weer anders. Diep beneden ons allemaal rotsen van lavagesteente waar hoge golven tegenaan beuken. Hoe gigantisch mooi moet het zijn als de lucht helderblauw is en de zon schijnt.
Wij zijn al dolblij dat het droog is.
De volgende plek waar we naar toe gaan is Big Beach waar ons appartement op uitkijkt. Hier gaan we lunchen en ja, het kan, want het is immers droog. Daarna zitten we een poos op een aangespoelde boomstam vlak aan de oceaan en genieten we van de overslaande golven en het lawaai dat daarmee gepaard gaat. Eigenlijk kunnen we hier uren blijven zitten want elke golf is weer anders maar we gaan verder omdat we nog veel meer moois willen zien.
Via een aantal trappen lopen we (al)weer door een regenwoud met allerlei bijzondere planten en mossen en bomen met de meest rare vormen die getooid zijn met slierten mos. Het pad eindigt nogal abrupt bij een asfaltweg en via die asfaltweg komen we weer bij de auto.
We rijden vervolgens naar Brown’s beach waar we het volgende stuk van de Wild Pacific Rim Trail lopen. We lopen op een slingerend op- en neerpad door een alweer prachtig bos. Er zijn talloze doorkijkjes waardoor je een gigantisch mooi uitzicht hebt op de oceaan. Op kleine strandjes liggen talloze boomstammen die aangespoeld zijn en er volgens mij al jaren liggen. Ze zijn helemaal rond,glad en gebleekt door het oceaanwater. Massa’s aangespoelde wieren en oceaanplanten liggen langs de vloedlijn.
Uiteindelijk komen we bij een platvorm met een bank erop. Het ligt heel hoog en van hieruit hebben we een machtig uitzicht op de rotsen beneden ons waar de ene hoge golf na de ander tegenaan beukt en het oceaanwater metershoog opspat. Wij hoorden gisteren dat de stormen in deze omgeving gigantisch kunnen zijn en dat mensen vanuit de hele wereld hier naar Ucluelet komen om deze stormen te kunnen zien. Een soort stormtoerisme ,zeg maar.
Wij kunnen ons er iets bij voorstellen want hoewel de oceaan een stuk rustiger is dan gisteren, zijn de golven nog steeds heel woest en wild.
Op het bankje voelen wij ons heel klein en nietig bij het zien van dit natuurgeweld.
Nadat we een hele poos hebben genoten op het bankje lopen we dezelfde weg weer terug naar de auto.
We rijden terug naar het appartement en daar genieten we van de lekkerste zalm die we ooit hebben gegeten. Niet bleekroze, zoals de zalm in Nederland, maar rood, sappig en zó heerlijk van smaak. Sockeye zalm dus!!!!
Morgen is het alweer onze laatste dag hier en volgens de weersberichten gaat het dan weer regenen. Wij koesteren deze dag en zien het als een kadootje.
Eindelijk een dag zonder regen!
Morgenvroeg gaan we proberen om beren te spotten. Iemand van Natural Elements, waar we dit appartement van gehuurd hebben, kwam vanmorgen een papier brengen met daarin precies uitgelegd waar we (zwarte) beren kunnen spotten. Compleet met routebeschrijving en de tijden wanneer het eb en vloed is want de meeste beren kun je zien wanneer het eb is.
Bij het papier zat ook nog een vertaling in het Nederlands, gebrekkig weliswaar maar zo aardig bedoeld.
Gelukkig is het van hieruit maar 20 minuten rijden zodat we niet zo heel vroeg op hoeven te staan want eb is het morgenvroeg om 8.58 uur.
We zijn heel benieuwd of we ze zien want dat zou helemaal geweldig zijn.