Zaterdag 18 september (Field - Jasper)

Toen we vanmorgen wakker werden, scheen de zon en was de lucht helemaal blauw. Het belooft dus een mooie dag te worden; perfect voor de Icefield Parkway die we vandaag helemaal volgen tot Jasper. We gaan eerst lekker ontbijten , daarna pakken we de koffers en drinken we nog een kop koffie.
We nemen afscheid van Susan, onze gastvrouw, en gaan op weg. Eerst moeten we de ramen van de auto laten ontdooien want het heeft behoorlijk gevroren. We zijn nauwelijks het dorp uit of de lucht trekt helemaal dicht. Het is werkelijk niet te geloven. We zien de bergen niet en het lijkt alsof we in een glooiend heuvellandschap rijden i.p.v. midden in de Rocky Mountains.
Het is dat we weten wat er achter de bewolking zit want anders zouden we het een saaie weg vinden.
Tot onze grote vreugde breekt de bewolking en zien we de Icefield Parkway weer in zijn volle glorie. Hoge bergen met sneeuw, strakblauwe lucht; het is als een mooie natuurfilm waar geen eind aan komt.
We stoppen bij Peyto Lake waar we gisteren voorbij zijn gereden omdat het zo bewolkt was. Nu laat het meer zijn prachtige kleur zien en daar genieten we even van. We lunchen vlak voor het Icefield center op een grote picknickplaats, waar we al snel gezelschap krijgen van een aantal japanners die allemaal hetzelfde plastic tasje met de lunch erin hebben. Vast en zeker hotelgasten.
Onze volgende stop is bij Sunwapta Falls, een prachtige waterval. Het water stort zich hier met veel geraas naar beneden. We lopen een klein eindje om de waterval van beide kanten te bekijken. Daarna rijden we weer verder en zien de ene fantastische berg na de ander. Het is overweldigend en onze ogen schieten van links naar rechts om toch maar niks te missen. De Icefield Parkway is met recht de mooiste weg die we ooit gereden hebben.
De volgende waterval dient zich aan: Athabasca Falls, nog mooier en groter dan Sunwapta. Deze waterval kun je via een korte trail aan alle kanten bekijken. Uiteindelijk ,na alle geraas, gaat de waterval over in een intens blauwgroene Athabasca River. Dan is het in een keer rustig.
We naderen het eind van de Icefield Parkway. De bedoeling was om nog een trail te gaan lopen maar het is al bij vieren en ons kijkglas zit helemaal vol. Vlak voor we Jasper inrijden, zien we een parkrancher die een hert doodschiet. Het hert ligt in de berm en we kunnen alleen maar gissen wat er is gebeurd.
We rijden direct door naar Patricia Lake waar we 3 nachten in een cabin verblijven. De cabin is prima. Weer een nep open haard, 2 luie stoelen, een keuken en een aparte slaapkamer en badkamer. Vanuit het raam hebben we uitzicht op het meer. Het meer is prachtig en kijkt uit op een aantal besneeuwde bergtoppen.
We pakken de spullen uit en rijden daarna naar Jasper waar we boodschappen doen (onze voorraad moet nodig aangevuld worden) en gaan eten bij Earl’s. Het smaakt heerlijk!
We kopen nog een fles wijn (in Canada verkopen ze dat in aparte winkels, dus niet in de supermarkt) en rijden snel terug naar onze cabin. We zetten de open haard wat hoger en drinken koffie met apple pie. Morgen gaan we rustig opstarten en eerst uitgebreid ontbijten met bolletjes en een gekookt eitje.
Het plan voor morgen is om naar Maligne Lake en Maligne Canyon te rijden en daar een paar trails te lopen. Hopelijk is het morgen droog.
Vandaag hebben we heel veel geluk gehad met het weer: veel zon en een lekkere temperatuur. Morgen weer?????????????????