Vanmorgen heb ik eerst Jan gefeliciteerd want hij viert vandaag zijn verjaardag. Vanwege dat feit mocht hij wat langer in bed blijven en heb ik het ontbijt verzorgd. Er lag nog steeds een heel klein beetje sneeuw maar toen we buiten kwamen, bleek het hartstikke koud te zijn. Zo’n beetje rond het vriespunt; echt wennen dus. Waar we gisteren iedereen nog in een korte broek zagen lopen,zagen we nu lange broeken, winterjassen, mutsen en handschoenen. De Amerikanen waren dus voorbereid op dit weer. Wij hadden gelukkig wel onze fleecen bij ons maar dit weer was een complete verrassing voor ons. Al bibberend hebben we eerst maar een beker hete koffie gekocht om een beetje warm te worden. Daarna zijn we naar het backcountry info center gegaan om te vragen hoe het weer zich zou ontwikkelen. We hadden voor vandaag een trail uitgezocht maar we wilden zeker weten dat het verantwoord zou zijn om hem te lopen. Volgens de parkrancher was het geen enkel probleem. Dus zijn we met de auto weer naar Tower Roosevelt gegaan. In tegenstelling tot gisteren was het daar nu al gesloten voor de winter. Het was er nu stil terwijl het er gisteren nog druk was. Onderweg hadden we nog de nodige vertraging want er liep wéér een bizon midden op de weg. Op zijn dooie gemak en niet van plan om aan de kant te gaan. Alle auto’s bleven heel langzaam achter het beest aan rijden want je wilt zo’n grote logge bizon niet kwaad maken. Dat kost je je auto. Afijn, uiteindelijk verdween meneer in het bos. Probleem opgelost. Verderop zagen we nog een moederhert met jong vlak langs de weg en totaal niet bang. Hier in dit park regeert de natuur en is de mens ondergeschikt. Een leuke en goede ervaring.
Na wat moeite vonden we het beginpunt van onze trail. En ja hoor, het begon alwéér met een steile klim. Voordeel met gisteren was dat we er nu op voorbereid waren en dan wéét je wat er komt. De trail was helemaal geweldig. We liepen op de rand van de canyon van de Yellowstone en we zagen de rivier héél ver onder ons stromen. Aan de overkant zagen we heel kleine mensjes die op een uitkijkpunt aan de overkant van de canyon stonden. Heel apart ! Nadat we de rand van de canyon een poos gevolgd hadden, kwamen we in een heuvelachtig gebied terecht met grassen en de onvermijdelijke sagebrush. De trail was heerlijk rustig en de temperatuur werd ook een stuk aangenamer. Zo af en toe kwam zelfs de zon tevoorschijn.
De lunch hebben we gebruikt tussen 3 bizons, die gelukkig op veilige afstand, rustig liepen te grazen. Het zal je maar gebeuren dat zo’n beest dicht bij het trailpad loopt. Daar ben je dan mooi klaar mee want je kunt er niet zomaar vlak langs lopen. Gelukkig besteedde het beest geen aandacht aan mijn oranje fleece zodat we na de lunch onze weg konden vervolgen. Na zo’n 3 uur lopen kwamen we weer bij de parkeerplaats met picknicktafels. Daar hebben we wat druiven gegeten en overlegd wat we verder zouden gaan doen. We besloten terug te rijden naar Canyon Village en van daaruit bekijken we de noordkant van de canyon op z’n Amerikaans.
Dat betekent met de auto en alleen uitstappen bij de uitkijkpunten. Het leuke is dat we nu zelf op de plek staan waar wij vanmorgen al die kleine mensjes zagen en dat wij aan de overkant van de canyon mensen zien die nu de trail lopen.
We gaan ook nog even de shop in en ik koop maar meteen een paar handschoenen; ben ik tenminste voorbereid als het weer zo koud wordt.
Na onze 3e dag hamburgers met friet gaan we terug naar de cabin. Morgen verlaten we Yellowstone helaas. Het blijft een prachtig park waar echt alles aanwezig is: bossen, weides, geysers, meren, heuvels, watervallen, wild. Het park is heel afwisselend en als je van de grote weg afgaat en je loopt een niet al te bekende trail, dan waan je je alleen in het park. Deze 2e keer Yellowstone hebben we de dingen gedaan waar we 4 jaar geleden niet aan toe kwamen of die we graag nog eens wilden zien. Al met al blijft Yellowstone één van onze favoriete parken en wie weet gaan we nog eens voor een 3e keer terug. Je weet het niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten