Vrijdag 17 september (Field)

Als we wakker worden, zien we dat het droog is buiten. We ontbijten, pakken de rugzakken in en gaan op weg. Vandaag gaan we het eerste gedeelte van de Icefield Parkway rijden en bekijken. Deze weg die leidt van Lake Louise naar Jasper is 230 km lang en staat bekend als een van de mooiste, zo niet de mooiste weg ter wereld. Het schijnt een aaneenschakeling te zijn van hoogtepunten. Wij besluiten om eerst door te rijden naar het Icefield Center en op de weg terug op bepaalde punten te stoppen. Als we beginnen te rijden, is het behoorlijk bewolkt. We zien kleine stukken van bergen en we kunnen alleen maar raden wat voor moois er allemaal achter de wolken verscholen ligt. We rijden langs een aantal meren en uiteindelijk na 127 km komen we bij het Icefield Center. We lunchen buiten en dan geschiedt eindelijk het wonder. De zon breekt door en we zien het gigantische gletsjerveld; het Columbia Icefield. Gigantisch groot en schitterend nu het door de zon verlicht wordt.
Na de lunch bekijken we eerst de tentoonstelling die ons alles vertelt over het ontstaan van het Columbia Icefield. Interessant maar dan wil ik naar buiten.
We gaan met de auto naar een parkeerplaats die dichterbij de gletsjer ligt en van daaruit leidt een korte trail naar de rand van de gletsjer. Het is een indrukwekkend gezicht want je kunt goed de spleten en richels in de gletsjer zien. Het is een enorm ijsveld en toch heeft de gletsjer zich vanaf 1849 zo’n 1,5 km teruggetrokken. Waarschijnlijk heeft de opwarming van de aarde hier mee te maken maar het fijne ervan is nog niet bekend.
De rotsen aan de kant van het trailpad laten heel goed de sporen zien die de gletsjer heeft achtergelaten. Er zitten allemaal krassen in.
We blijven een poosje staan kijken en gaan daarna de auto weer opzoeken. Vanaf het Icefield Center rijden we weer in de richting van waaruit we gekomen zijn. Het is nu een totaal ander gezicht dan vanmorgen. Eindelijk zien we de omgeving in al zijn schoonheid. Gigantische bergen overal om ons heen; de toppen bedekt met een dikke laag sneeuw en ook op de meeste hellingen ligt sneeuw. De ene berg is nog mooier en hoger dan de andere. En het gaat maar door; we komen ogen te kort om al dit moois goed te zien.
We stoppen bij de Sunwapta Pass en zien diep beneden ons de weg kronkelen. En verder gaat het weer. Aan de kant van de weg laten de struiken hun herfstkleuren zien en maken de plaatjes nog mooier.
Onze volgende stop is bij Mistaya Canyon. Hier voert een korte trail naar een brug over de Canyon. De Bow River heeft hier een hele diepe en kronkelige canyon uitgesleten. Zo diep dat je vanaf de brug héél goed moet kijken om ver beneden je, het water te kunnen zien. We lopen een klein stukje langs de stroomversnellingen van de rivier en gaan een poosje op de rotsen zitten om wat te eten. Je kunt hier heel dicht bij de rivier komen en ik moet even het water voelen. Het is inderdaad ijs en ijskoud. We genieten een tijdje van het geluid van de snelstromende rivier en van de omgeving. Daarna lopen we weer terug naar de auto. Het begint bewolkter te worden en ons kijkglas zit aardig vol. We hebben al zoveel moois gezien; er kan weinig meer bij.
We besluiten om Bow Lake en Hector Lake te laten zitten en naar Field terug te rijden. Als we in Field aankomen, zien we voor het eerst in 4 dagen hoe mooi het ligt. Het is echt helemaal omgeven door hoge bergen en we kunnen ze voor het eerst allemaal zien.
In de plaatselijke winkel willen we yoghurt en sla kopen maar dat hebben ze dus niet. Uiteindelijk kopen we 2 pakken met noodles die je 3 minuten moet weken in kokend water. Het is niet veel maar we doen het er maar mee. We hebben geen zin om uit eten te gaan en bovendien heb je in Field maar één plek waar je kunt eten. Dat hebben we de eerste dag gedaan. Het was erg lekker maar $60 voor 2 hoofdgerechten en een glas bier sloeg toch een aardig gat in onze financiën.
Vandaag was een kadootje omdat we eindelijk de zon weer zagen. We hebben eindelijk gezien hoe mooi Field is en hoe gigantisch indrukwekkend de Icefield Parkway is. Morgen vertrekken we uit Field en gaan we naar Jasper NP. Ook dan gaan we weer via de Icefield Parkway en dan gaan we het gedeelte vanaf het Icefield Center naar Jasper bekijken. Het belooft morgen nog een aardig zonnige dag te worden. We gaan er optimaal van genieten want de vooruitzichten qua weer zijn niet best voor de komende dagen.